Friday 28 September 2012

अब नही..

बहुत दूर छोड आये है हम
उन हकिकतों को..
अब कोई अफ़साना हमे पुकारता नही..
यह चराग रोशन तुमसे है..
अब वह अंधियारा हमे रास आता नही..
तुम्हांरी रुसवाई भी सर आंखोंपर
अब तुमसा हमे कोई भाता नही..
रह जाना इस दिल में मीठी याद बनकर..
अब तुम बिन हमसे जिया जाता नही..

छाया
२६.९.२०१२

निर्माल्य


काळोख्या रात्रीने
गिळून टाकली
स्पर्शाची ती फ़ुलं
सुगंधीत गात्रे
अश्वासक श्वास..
स्पंदन हळुवार
रोमांचित मनं
तमातही मिटलेले
ते स्वप्नाळू नेत्र..
विरघळलेल्या जाणिवा
फ़टफ़टलेल्या
दिवसाला सामोरा
निर्माल्याचा पसारा..

छाया
२९.०९.२०१२

Monday 13 August 2012

परतून जा...



नको आता काहीच बोलु...
नकोस आता शब्द्फुले तोलु..
क्षण सगळे वाहून गेले..
निरर्थक ओझे उरले..

कोरड्यां शब्दांत आता
शोधू नको अर्थ जराही..
शुष्क रित्या मनातून
मोह अश्रुंनी वाहून गेले...

उजाडणार नाहीच आता.
अंधारात वाट सरणार नाही..
परत असाच टाकून ओझे...
डोळे मी मिटून घेतले...

छाया
१४.८.२०१२

Saturday 11 August 2012

पण रडू नकोस.

आज पुन्हा तपासलं
सर्व कप्पे मनाचे..
मोबाइल मधला इनबॉक्स..
सेंड बॉक्स
आऊटबॉक्स...
अगदी ड्राफ़्टस पण..
निपटारा केला..सगळा..
काय चुकलं
कुठं चुकलं
हिशोब येतं नाही
तरी ताळेबंद मांडला
तु शिकवला तसाच...
काही चुकार गोष्टी..
ज्या नको होत्या व्हायला..
त्या होऊन गेल्या
हळहळ पण करून घेतली..
आसंव काल ढाळंली
आज नको वाटली..
पण एक आहे..
मी चुकले असेन..
थोडी माझ्यालेखी
जास्त तुझ्या लेखी..
पण एक सांगते..
आज तुही..तुझं सांगण ऐक..
आणि ताळेबंद मांड..
हळहळ वाटली तर
तीही करून टाक..
पण रडू नकोस..
ते मला सहन होणार नाही..

छाया
११.८.२०१२

Tuesday 7 August 2012

मी रितीच राहिले..

शब्द फुलांचे भारे
ओटी भरून पाहिले..
बरसला जीव तरी
तरसत मी राहिले..

सुख सुख म्हणत..
दु:ख सोसून पाहिले
काळीज सोलंत सारे..
वेचत मी राहिले..

कसा नाही होत अंत..
नाही नवी सुरुवात..
देह लक्तरांचा माझा
जपतच मी राहिले..

चिंब भिजून शरीरी
जिवा कोरडेचं राहिले..
कुस भरली ना कधी..
मी रितीच राहिले..

छाया 
८.८.२०१२

दु:ख आसवांना फार..

दु:ख आसवांना फार..

दु:ख आसवांना फार
भार सोसे ना पापणीला..
दु:ख आसवांना फार
खांदा नाही विसाव्याला..

दु:ख आसवांचे फार
कढ कढ किती येती..
दु:ख आसवांना फार
मातीमोल होत जाती..

दु:ख आसवांचे फार
हुंदक्यांची साथ नाही..
दु:ख आसवांचे फार
मुके रितेपण साही..

दु:ख आसवांचे फार
कोरड्रया पापण्यांचे झाले
दु:ख आसवांना फार..
पोरकेपण त्यांना आले..

दु:ख आसवांचे फार
गंगा आसवांची रिती..
दु:ख आसवांचे फार
पापण्यांशी तुटे प्रिती..

?
८.८.२०१२

Sunday 5 August 2012

अनोखी.......स्त्री.....

लहू का लाल..
और...दर्द का भी..
धोखा..वह भी तो लाल है..
सिंदूर भी लाल
और लाली भी लाल..
मेहंदी लाल और
अलिता भी लाल..
क्यों कर सुहागनें
लाल के लिए सजती है..
लाल के लिए तरसती है..
नही मिलें तो लाल के लिए
मरती..मारती भी है..
सुहागने..
अपनी ही कोख उजाडती
ये सुहागने..
लाल पाकर धन्य सी
हो जाती है..
दिमाग से लाल रंग छुटता नही..
जब के है वह हरी..
हरी भरी...
प्रकृती जैसी...
निर्माण की अनोखी
शक्ती से भरी..
जीवन से ओतप्रोत..
हरी शाखाओंसे भरपूर..
जीवनदायिनी...
अमृतधारिणी...
अनोखी.......स्त्री......

?
२४.७.२०१२